Lang geleden heb ik het boek De Tibetaanse Vrouw gelezen. Gefascineerd door dit boek, de indrukwekkende cultuur, het landschap en de onderdrukking sinds de jaren ’50 wilde ik dit land heel graag met eigen ogen zien.
In 2018 is het zover!
In Tibet mag je niet alleen reizen en daarom had ik mij aangesloten bij een internationale groep. De groep blijkt klein, 5 mensen uit; Spanje, Canada en Nederland. We vliegen van Kathmandu naar Lhasa en de vlucht over de Himalaya is fantastisch! Lhasa ligt op 3600 meter hoogte en dat is behoorlijk hoog. De gids heeft ons uitgelegd dat het enkele dagen duurt voordat we gewend zijn aan de hoogte en dat we veel water moeten drinken.
Word je ’s nachts wakker? Water drinken. Heb je hoofdpijn? Water drinken.
Ik ben snel buiten adem en merk dat ook wanneer ik bijvoorbeeld een trapje op loop bij het klooster, het is direct flink hijgen. Of is het mijn conditie?… Binnen 3 dagen voel ik me wel oké op deze hoogte, dat gaat gelukkig best snel.
Chinese invloeden
De chinezen hebben in de jaren ’50 Tibet aan China toegevoegd en houden in dit gebied graag alles onder controle. We mogen geen politiek gevoelige vragen stellen aan de gids, hij kan niet vrijuit spreken. In de auto worden we ook gecontroleerd, er zitten 2 camera’s in het dashboard die ons voortdurend opnemen. Later in de week moeten we meerdere keren ons paspoort en visum laten zien. Onze tassen worden soms 3 keer per dag gescand.
Het Tibetaanse volk is een trots en bijzonder volk met een intens boeddhistisch geloof. Door de Chinese invloeden wordt het stukje voor stukje afgebrokkeld, zonde! Naast alle invloeden van de Chinese regering en de onderdrukking van het volk blijft ook het mooie authentieke Tibet zichtbaar.
Kloosters, paleizen en tempels
Alles wat ik zie aan paleizen, kloosters en tempels is mooi en indrukwekkend. De gids geeft ons veel informatie, hij is van Tibetaanse afkomst en vertelt een prachtig verhaal. We bezoeken eerst het Sera Monastery en Drepung klooster, hier zijn de monniken in een kloostertuin aan het debatteren. De ene monnik zit daarbij op de grond en de andere monnik staat er vlakbij. Ze doen allerlei uitspraken en klappen fanatiek in de handen. Mooi tafereel om te zien.
De volgende dag staan het Potala Palace, het voormalige paleis van de Dalai Lama, en de Jokhang tempel op het programma. Wow het Potala Palace is echt gigantisch groot! Veel ruimtes mogen we niet bekijken maar een van de kamers van de Dalai Lama mogen we wel bekijken en is ook nog intact gebleven, heel bijzonder.
De volgende dag staan het Potala Palace, het voormalige paleis van de Dalai Lama, en de Jokhang tempel op het programma. Wow het Potala Palace is echt gigantisch groot! Veel ruimtes mogen we niet bekijken maar een van de kamers van de Dalai Lama mogen we wel bekijken en is ook nog intact gebleven, heel bijzonder.
De Jokhangtempel verderop in Lhasa is heel religieus, honderden mensen bidden dagelijks bij deze tempel. De mensen knielen op straat. Soms gaan de pelgrims languit op straat liggen en staan weer op, zetten een stap opzij en doen de hele beweging opnieuw. Vaak de gehele ronde om de tempel heen. Deze ronde wordt ook wel de kora genoemd. Overal wordt wierook gebrand, het is hier één en al traditie en rituelen, ik vind het prachtig.
Het zijn echt waanzinnige mooie tempels! Ik kijk mijn ogen uit naar alle schilderingen, beelden, boekwerken, boterlampen, houtsnijwerk, stupa’s, offers en zo maar door. Wat een fotogenieke omgeving! Foto’s maken is meestal niet toegestaan, maar soms mag je voor 10 yuan ineens toch wel foto’s maken, helemaal top!
Georganiseerde groepsreis
Na een paar dagen merk ik wat het voor mij betekent om met een georganiseerde groepsreis te reizen. Iedere dag hoor ik waar en hoe laat ik op de volgende afspraak mag verschijnen. Eigenlijk is dat heel relaxt want ik heb nergens omkijken naar. Ik weet soms nauwelijks in welke plaats we zijn en wat onze volgende stop zal zijn. Zelden ben ik ook zo volgzaam geweest, hahah. We eten 3 keer per dag met de groep en reizen de hele dag gezamenlijk. Ik ben dat niet gewend en soms kies ik ervoor even alleen te eten zodat ik wat tijd voor mezelf heb. De reis is maar 10 dagen en prima te overzien ook al kijk ik uit naar het reizen alleen, daar ben ik toch wel aan verslingerd geraakt merk ik nu.
De bergen in
Na 3 dagen verlaten we Lhasa om naar het ‘platteland’ te gaan. We rijden via een slingerweg omhoog de bergpas over. Ik voel me voor het eerst echt op het dak van de wereld, we zitten zo hoog en we hebben zo wijds uitzicht.
We mogen onszelf dan even afmatten en 2 uur de berg oplopen, zalig!
Het uitzicht is het waard; Ganden Monastery. Een gigantisch groot klooster hoog in de bergen. Vaak werden de kloosters gebouwd op dit soort plekken gebouwd, verder van de stad en bevolking af. Op deze manier is er minder afleiding voor de monniken.
We rijden vervolgens door een geweldig landschap op 5000 meter hoogte door kleine bergdorpen naar de Mount Everest. We rijden naar een viewpoint van de Mount Everest, we mogen een beetje rondlopen en dat is onze hike van de dag. Echt jammer want we hadden ons best wel verheugd om in de bergen te wandelen, helaas dan moeten we een andere vergunning hebben. Foto’s zijn prachtig en het daar ‘zijn’ is een meer dan zalig gevoel, de hoogte, de stilte, de wind, de kou.
We rijden de volgende dag in een lange slingerweg naar het intens blauwe Yamdrok meer, echt zo mooi om op het dak van de wereld te rijden! Het meer is prachtig en met de gebedsvlaggetjes erbij een genot om foto’s van te maken.
Bye bye Tibet
Bij een van de laatste hotels aangekomen blijkt er geen kok aanwezig, dus we eten kant en klare noedels met heet water. Ow er is ook even geen stromend water want de leidingen zijn bevroren. Geen probleem we krijgen gewoon een kan warm water en we kunnen ons daarmee wassen. Ik hou ervan!
Wat is het een enorm gaaf land! Er is zoveel te zien en te ervaren, eigenlijk is het allemaal te veel om op te noemen; de enorme hoogte, de vrieskou, de heerlijke veggie momo’s, de stupa’s, de pelgrims, de vele monniken, de boterlampen op yakboter, de yaks, de berggeiten, gebedsmolentjes, de kora lopen en vele gekleurde gebedsvlaggetjes.
I LOVE TIBET
