Argentinië, Chili en Paaseiland een reis vol contrasten II

Bericht gepubliceerd op:mei 1, 2017
Berichtcategorie:Zuid Amerika
Bericht reacties:0 Reacties

Santiago

Ik kom op zaterdagavond aan in Santiago, de taxichauffeur vraagt me indringend of ik echt in deze buurt ga overnachten? Ehh ja ik heb gereserveerd… Het is inderdaad geen best hostel maar ik overleef het wel verwacht ik. Die nacht wordt er volop gefeest in het hostel, lang leve mijn oordoppen! Bij het ontbijt is het onderwerp drank, drugs en rock&roll en dan blijkt het helemaal leuk te zijn dat ik uit de buurt van Amsterdam kom.

Het is zondagmorgen en Santiago slaapt nog. Er is bijna niemand op straat, wel rijdt er een potloodventer op de fiets langs, bah wat een bezigheid op de zondagmorgen. Het is inderdaad een beetje een vreemde buurt.

Ik loop door de vriendelijke stad, zie mooie graffiti en loop omhoog naar San Cristobal boven op de berg. Dit enorme beeld van de maagd Maria kijkt uit over de stad Santiago de Chili. Bij de naastgelegen kerk wordt een openluchtdienst gehouden en met de zon in mijn gezicht luister ik naar de woorden die ik helaas niet versta.

Nog even genieten van het prachtige uitzicht over de stad en dan door naar San Pedro de Atacama in het noorden van Chili.

San Pedro de Atacama

Dit stadje ligt op ongeveer 2300 meter hoogte en is gebouwd rondom een oase in de Atacama woestijn.

Overdag is het zalig warm en ’s nachts hartstikke koud brr.

Rondom San Pedro de Atacama is van alles te doen, ik ben er 4 dagen en boek een aantal tourtjes.

In Rainbow Valley zie ik gekleurde bergen!
Door de mineralen zijn ze wit, groen en blauw gekleurd.

In Valle de Luna waan ik me even op de maan, we lopen rond in deze onwerkelijke omgeving en kijken naar een prachtige zonsondergang.

In de ijzige ochtendkou gaan we de volgende morgen de sun-rise en vele geisers bij El Tatio bekijken.

De wereld onder deze woestijn blijkt behoorlijk in beweging te zijn.

Onderweg zien we Lama-achtigen, flamingo’s en ander wildlife. Ik proef een stukje Lama van de Bbq, het smaakt heel vlezig, taai en kruidig ach ik ben geen vlees-eter, maar toch alles even proberen.

Het rondrijden in de woestijn is geweldig! Er zijn geen wegen en we volgen de sporen van de vorige auto’s. Het landschap is iedere keer anders en fascinerend om naar te kijken.
De vele vulkanen hebben ooit grote stukken poreus steen uitgespuugd. In een deel van de woestijn liggen verschillende van deze rotsen bij elkaar. Zo lijkt er een immens grote rots op een indiaan.
Kijk hoe klein de mensen naast de indiaan zijn!

We lunchen in het natuurpark Salar de Tara. De omgeving is heel gekleurd door het blauwe water, de rode grond en bergen en de groen gele grassen. Overal lopen dieren en de natuur is zo mooi en overweldigend. Ik droom een beetje weg en denk; je zal hier maar werken of wonen…

Vulcano Lascar

Vulcano Lascar is een nog werkende vulkaan. Na veel gebel en geregel heb ik een tour kunnen boeken.
Te gek! Weer een wens die uitkomt, ik ga de vulkaan beklimmen.

‘S morgens drinken we eerst thee bij een paradijselijk meer.

We lopen daarna 2,5 uur stapvoets naar een hoogte van 5483 meter. De route is behoorlijk stijl omhoog en door de hoogte hebben we minder zuurstof. Flink diep ademhalen dus.

Het is echt een flinke klim en boven aangekomen kijken we in de krater van de vulkaan. De krater is enorm groot en is iets wat ik nog nooit eerder gezien heb. Wat ontzettend gaaf! De krater is wel 500 meter breed en overal zie ik gaten waar rook uit komt. Het ruikt er enorm naar zwavel en het waait er hard. Ik word intens koud van het stilstaan en voel bijna mijn vingers niet meer, lastig foto’s maken zo. Naast de kleine ongemakken geeft het vooral een fantastisch gevoel op deze plek te kunnen zijn.

Niet veel toeristen maken deze klim en ik voel me dan ook super blij en trots dat het me is gelukt!