Drakepassage
Ik kan het bijna niet geloven, de reis naar Antarctica gaat beginnen. Vanuit Ushuaia in het zuidelijkste puntje van Argentinië varen we twee dagen over de Drakepassage. Eerst krijgen we wat uitleg over alle noodprocedures en wat te doen bij eventuele zeeziekte. Ik ben een beetje zeeziek, maar de anti-zeeziekte-pillen van de scheepsdokter werken super!
De Drakepassage wordt omschreven als de meest onvergetelijke zee, twee zeeën komen samen en dat levert behoorlijk onstuimig vaarwater op.
De dagindeling op de boot is ongecompliceerd en bestaat dagelijks uit ontbijten, lunchen en dineren op de grote boot en tussendoor gaan we twee keer met de kleine zodiac-boot aan wal. Hiervoor dragen we speciale laarzen die we voor ieder bezoek schoonmaken zodat we geen ziektekiemen meenemen als we aan wal gaan. Ze zijn ook handig tegen grote hoeveelheden pinguïn-poep…
De eerste stap op Antarctica!
We gaan voor het eerst aan land op Halfmoon Island, hier leven duizenden pinguïns. Wat zijn ze schattig!
We blijven op afstand maar soms komt een pinguïn uit nieuwsgierigheid wat dichter bij je in de buurt. Bij Deception Island liggen zoveel ijsblokken dat we niet aan land kunnen komen. Aan boord krijgen we een lezing over de opwarming van de aarde. De volgende dag zie ik bij Cuver Island en Neko Harbour de eerste walvissen van dichtbij, wow een droom komt uit! De walvissen zwemmen vlak langs onze zodiacboten. Daarna blijven ze in de baai waar wij aan land gaan. Ik zie zeehonden, walvissen, pinguïns, ijsbergen en gletsjers. Ik weet niet waar ik kijken moet, zoveel dieren en moois tegelijk.
De walvissen zwemmen vlak langs onze zodiacboten.
Twee volwassen bultrug walvissen en een “kleintje”.
We varen de volgende ochtend door het Lemaire Channel en dat kanaal ligt vol met ijsblokken. Nadat we een flink ijsblok rammen met onze boot, roept de schipper de boot achter ons op om niet te volgen. De situatie is te gevaarlijk, het is ijzig stil aan boord en we applaudisseren dan ook hard zodra de situatie weer veilig is. ‘S middags gaan we aan land bij een Oekraïens expeditie station. Circa 8 man doet daar een jaar lang onderzoek naar o.a. de ozonlaag. Wat een afgelegen gebied zeg… ze hebben wel zelf gestookte wodka.
Sommige delen van Antarctica ligt nauwelijks meer sneeuw. ‘S middags sneeuwt het ineens flink wanneer we het verlaten expeditie station Wordyhouse bezoeken. Het weer wisselt enorm van bewolkt tot zonnig, van windstil tot ijzige poolwind. Soms was het ineens zo mistig dat je vanuit de zodiac de grote boot niet meer kon zien.
De volgende dag bereiken we de zuidpoolcirkel!
Paradise bay
Via Paradise bay varen we terug richting het vaste land. Deze baai heeft deze naam terecht gekregen, wat een paradijs! Omdat het windstil is, spiegelt alles in het water. Zo gaaf, iedereen staat buiten op de boot foto’s te maken.
De laatste dag maken we een zodiaccruise van 3 uur. We zien opnieuw veel walvissen, zeehonden, vogels, pinguïns en ijsbergen. We krijgen er geen genoeg van. Helaas moeten we aan boord en terug naar de bewoonde wereld. De Drakepassage is rustiger dan ooit dus we vieren de laatste avond uitgebreid in de bar. Wat was dit een top belevenis!
Extra foto’s Antarctica
