In Lissabon moet ik nogal omschakelen van het wandelen naar een citytrip. Dat lukt eigenlijk best goed want ik bekijk tijdens mijn stedentrip o.a. het enorme 28 meter hoge beeld Cristo Rei, het oude fregat D. Fernando II e Gloria, de toren van Belem, het historische centrum met de steile straatjes, grafitti, de gele trammen en heel veel kerken waaronder Panteao Nacional en de St. Vincent.
14 maart 2020
Ik schrik wel van de ontwikkelingen van het Corona virus. Ik pleeg die ochtend een paar telefoontjes en de pelgrim slaapplaatsen blijken al te zijn gesloten. Ook Santiago de Compostela gaat sluiten. Oké dan een nieuw plan, ik besluit via de westkust te gaan lopen en het Mooren kasteel in Sintra te bezoeken.
Oeps dat doe ik niet handig, in de richting van Estoril en omgeving was juist een uitbraak van het Corona virus. Ik kijk de hele avond het nieuws en maak me zorgen. Zorgen over de chaos in de wereld en over mijn reis.
Donkere wolken boven Portugal…
Portugese Alice ontmoet ik in het hostel, ze biedt aan om een rondje te gaan rijden in de buurt van Estoril en mij de mooie plaatsen te laten zien. Dat vind ik wel een gezellig idee. Zij spreekt Portugees en ik spreek engels terug. Met handen en voeten verstaan we elkaar redelijk. Ze heeft een BMW 1-serie en het voelt als thuiskomen.
We rijden naar Cascais en langs de kust naar Cabo da Roca, het meest westelijke punt van het Europese vasteland. Het waait erg hard (soms is dat even genieten) en de omgeving is weer prachtig. De hoge kliffen en de ruige zee blijven indrukwekkend!
We rijden door naar Sintra. Daar lopen nauwelijks meer mensen op straat. Dit toeristische dorp is verlaten, de hekken zitten op slot en op grote afstand maak ik een foto van het kasteel.
De dagen erna ben ik vooral druk met het nieuws, zorgen maken en plan B bedenken. Het valt me op hoe zorgeloos ik de afgelopen twee weken was. Ik twijfel wat het beste is om te doen, de situatie in Portugal is niet goed en niet vergelijkbaar met die van Nederland. Ik reis van Lissabon naar het zuiden de Algarve en toch weer terug naar Lissabon.
Portugal bereidt zich voor om de grenzen te sluiten en het vliegverkeer te minimaliseren. Buitenlanders kunnen maar beter vertrekken, restaurants zijn gesloten en hostels zijn nog beperkt open. Met veel gedoe en veel geld koop ik een ticket naar huis. Daar ben ik vanmorgen aangekomen, drie weken na vertrek. Nog een beetje verward hoe dit zo heeft kunnen lopen, ga ik dan nu Plan C bedenken 🙂
En dat gaat zeker goed komen. Iedereen sterkte en veel gezondheid!