Grensovergang naar Spanje
Even voor 06:00 uur ‘s morgens start ik in Saint Jean Pied de Port met wandelen. Het wordt een warme dag en ik heb een grote klim voor de boeg. Rond 09:30 steek ik de pas en grens tussen Frankrijk en Spanje over. Wat een magisch moment! Ik heb ook magisch uitzicht en voel me letterlijk en figuurlijk in de wolken. Op mijn gemak loop ik de rest van de etappe naar Roncevalles.
Vanuit Roncevalles is nog 790 km naar Santiago. Ik heb er goede zin in!
Wow het is ineens een stuk drukker met wandelaars, veel pelgrims beginnen de tocht naar Santiago in Saint Jean Pied de Port. Zij beginnen ‘vers’ met wandelen en ik hoor wat gemopper over schoenen en blaren, herkenbaar…
Van Pamplona loop ik via Logrono naar Villambistia vlakbij Burgos. Het is geweldig wandelweer, veel koeler dan in Frankrijk, momenteel 7 tot 11 graden dat is ongewoon in Spanje.
Tijdens mijn wereldreis heb ik in veel hostels geslapen, daarom slaap en eet ik nu vaak in een klein pension voor de afwisseling. Meestal kookt de host wat voor me en in gebrekkig Engels en Spaans kletsen we dan wat, ik vind dat super.
Camino Frances
Camino Frances is een drukke route waar eigenlijk het belangrijkste geregeld is: eten, water en slapen. In ieder dorp vind ik een watertap en een leuk restaurant voor koffie of lunch.
Voor en achter me lopen er altijd wel een paar andere wandelaars. Een wandelaar met flinke baard loopt al weken (vanuit Praag), iemand anders loopt op badslippers? Ah die heeft veel last van zijn blaren… Ik zie bijna iedere dag de altijd vrolijke Philippe uit Frankrijk. Ieder wandelt zo om zijn eigen redenen, het heeft wat gezelligs.
Ik zie paarse lavendelvelden…
Ik zie de zon opkomen over de vallei…
Ik proef de lokale Rioja wijn en voel me een gelukkig mens.
Van Burgos naar Leon
Het is een lang en vlak stuk met veel boerenland, net Frankrijk eigenlijk, alleen wat dor. Soms zet ik op een saai lang stuk even een motiverend muziekje aan en zing ik gezellig mee. Zoals Armin van Buuren “It’s such a beautiful life… dance the night foreeeeeverrrrr”. Zo schiet ik lekker op.
Onderweg bezoek ik nog steeds heel veel kerken. Sommige zijn helemaal volbehangen met goud.
Ook bezoek ik Burgos en Leon, leuke steden en ze hebben beide een gigantische Kathedraal, prachtig!
Aftellen
Overal zijn gele pijlen te zien die de route aangeven; op de grond, muur, bordjes en palen. Heel makkelijk is dat, ik hoef verder niet meer op de route te letten. Het is toch minder druk op de route dan ik eerder in Roncevalles had gedacht. Ik loop soms vele kilometers zonder iemand voor of achter me te zien.
Bijna in Santiago!
Wat heb ik het GOED. Het is echt maximaal genieten.
Na Leon heb ik weer in de fantastisch mooie bergen gewandeld! ‘s Morgens begin ik vaak rond 07: 00 uur met wandelen en geniet ik van de prachtige zonsopkomsten en valleien vol met wolken. Wanneer de zon even schijnt, verdwijnen de wolken als sneeuw voor de zon.
Cruz de Ferro
De steentjes rondom dit kruis zijn neergelegd door pelgrims en daarmee hebben zij zich vrijgemaakt van eventuele problemen, ze laten de last hier achter zich.
Ook ik leg een steentje neer en realiseer mij dat ik momenteel geen problemen ervaar. Wat een heerlijk moment.
Binnenkort kom ik aan in Finisterre en dan heb ik bereikt wat ik wilde bereiken, echt heel bijzonder. Kan me nog even geen voorstelling maken van niet-wandelen. Maar nu eerst naar Santiago!
Dromerig denk ik aan de eeuwenoude routes van eerdere pelgrims, die net als ik over bergen en door bossen lopen naar Santiago de Compostela…
Maar in Santiago aangekomen voelt het anders, het is gewoon druk en toeristisch en besef ik me niet echt welke tocht ik inmiddels heb afgelegd. Ik haal mijn oorkonde op en vervolg mijn tocht direct naar Finisterre.
Naar het einde van de wereld
De Camino volgt een oude weg naar Cabo Fisterra, de Kaap aan het Einde van de Wereld, ook wel Finisterre genoemd. Daar aan het einde van de wereld, ging de zon onder en begon het rijk van de doden èn van de wedergeboorte. In de Middeleeuwen volgden veel christelijke pelgrims dit oude voorbeeld, door na Santiago verder te lopen naar Fisterra.
En nu loop ik over deze eeuwen oude paden naar Finisterre. Het is een prachtige wandeling van 4 dagen. Zodra ik de zee zie, ‘ruik’ ik de finish en is de glimlach niet meer van mijn gezicht te krijgen.
In Finisterre aangekomen, neem ik de tijd om te rusten en besef ik me heel goed welke tocht ik heb afgelegd. Wat een prestatie en wat een kilometers!
Ik vind het ook jammer dat het voorbij is, maar vooral een heel blij gevoel overheerst. Ik voel me zo ZEN en gelukkig, heb zoveel mooie mensen leren kennen en interessante inzichten opgedaan, helemaal TOP.
Een reis om nooit te vergeten.
Vind je het leuk om deel I en deel II te lezen?
Deel I https://www.marianaroundtheworld.com/europa/naar-santiago-de-compostela-deel-i/
Deel II https://www.marianaroundtheworld.com/europa/naar-santiago-de-compostela-deel-ii/
Route
Saint Jean Pied de Port – Roncevalles – Zubiri – Pamplona – Maneru – Los Arcos – Logrono – Najera – Granon – Villambistia – Cardenuela Riopico (nabij Burgos) (300 km) – Tardajos – Castrojeriz – Poblacion de Campos – Calzadilla de Cueza – Calzada del Coto – Reliegos – Leon (500 km) – Hospital de Orbigo – Murias de Rechivaldo – El Acebo – Camponaraya – Vega de Valcarce – Triacastela – Morgade (725 km) – Palas de Rei – A Calle – Santiago de Compostela – Negreira – Picota – Cee – Finisterre (925 km)
