Je bekijkt nu Boeddhisme, tempels, jungle en de Himalaya in prachtig Nepal

Boeddhisme, tempels, jungle en de Himalaya in prachtig Nepal

  • Berichtcategorie:Azië
  • Bericht reacties:0 Reacties

Nepal heeft een speciale betekenis voor mij. Het is het land waar ik voor de eerste keer in mijn leven alleen op reis ging. Februari 2013 is de aankomst in Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. Ik verblijf in Thamel een drukke en toeristische wijk van Kathmandu. Een leuke plek om te shoppen, eten, drinken en verdwaald te raken! Wow wat een hoop slingerende straatjes, ik steeds achterom of ik de weg terug nog weet. Mijn grootste probleem van die dag is het terugvinden van mijn hotel. Eigenlijk ben ik momenteel best wel een onwijze controlfreak, hahah nou ja eigenlijk altijd wel misschien… Vanuit Nederland heb ik deze keer dan ook alle hotels en tours vooruit geboekt om op reis zo veel mogelijk verassingen te voorkomen. 

Tempels

Bouddhanath

De eerste dagen bezoek ik allerlei heilige boeddhistische plaatsen in de omgeving van Kathmandu; Bouddhanath is een hele grote en mooie stupa, een van de grootste in de wereld. Vele gelovigen bezoeken deze stupa en lopen linksom meerdere rondjes om de stupa. 

Pashupathinath is een heilige Hindu tempel met een crematieplaats langs de rivier. Deze crematieplaats is volop in gebruik en als bezoeker kun je op afstand de crematie bekijken. Dat doe ik dan ook. De overledenen worden op een verhoogde plaats gelegd en bedekt met doeken en takken. Vervolgens brengt de zoon van de overledene de vlam over naar het lichaam (via de mond) en zo gaat het geheel branden. Een heel indrukwekkende gebeurtenis. Ik zie dat er nog een voet uit de takken en doeken steekt en dat maakt het geheel voor mij ook een beetje luguber. 

Bhaktapur is een mooie oude koningsstad met prachtige architectuur. Ik loop daar wat rond, maak foto’s en laat de zon op mijn gezicht schijnen. Ik drink een koffietje op een dakterras en kom een beetje bij van hetgeen ik in de Hindu tempel heb gezienHet reizen bevalt me goed!  

Bhaktapur

Jungle

Van Kathmandu reis ik met de locale bus naar Chitwan, het is een lange rit. In de bus zit een jonge vrouw met een babytje. We spreken elkaars taal niet maar toch proberen we met handen en voeten wat te kletsen, ik laat mijn foto’s zien en zij wijst interessante plekken aan op google maps

Wanneer ze naar de wc gaat geeft ze haar baby aan mij alsof dat de normaalste zaak van de wereld is. De mensen die mij kennen weten dat ik bijna nooit baby’tjes vasthoud, wat grappig dit. Ik loop als een volwaardige oppasser rond met de baby in mijn armen en geniet van de situatie. 

 

Chitwan is warm en een en al natuur, prachtig! Ik hoor de vogels zingen en het water van de rivier stromen. am in the middle of nature! 

De volgende dag ga ik met een tour mee naar een olifanten fokkerij en gaan we op zoek naar wilde neushoorns. Eerst krijgen we wat uitleg over het gevaar van wilde dieren. Let dus goed op, dit kan nog eens van pas komen: wanneer je in gevaar bent en de neushoorn gaat je achtervolgen dan moet je hard zigzaggend wegrennen, neushoorns kunnen namelijk niet zigzaggend rennen. Een handige tip dacht ik zo. Mochten we onverwacht een beer tegenkomen dan moeten we hard schreeuwen en een klap op zijn neus geven?! Ik denk niet dat ik zo dichtbij wil komen…

In de vroege ochtend doe ik een vogel tour, de jungle is dan nog zo levendig, geweldig! Ook de spinnen en webben hangen er nog. Aangezien ik 30 cm langer ben dan mijn gids ‘vang’ ik alle webben, voor mij een hele enge wandeling. De gids lacht naar me en schud zijn hoofd; niet bang voor neushoorns en wel bang voor spinnen. 

Boeddhisme

Naast alle schoonheid voel ik me hier ineens ook alleen, bah dat voelt niet heel prettig, dat is voor het eerst sinds de start van mijn reis. Voordat ik op reis ging zat ik niet zo lekker in mijn vel. Ik vecht tegen dit gevoel, omdat ik de overtuiging heb dat ik hier moet genieten. Van dat gevecht knap ik niet op. Na 4 dagen ‘vechten’ weet ik dat een huilbui beter helpt en echt lekker kan opluchten. Opgelucht en relaxt reis ik verder naar Pokhara.

Phewa meer, Pokhara

Dat komt mooi uit want ik ga me eens lekker een paar dagen onderdompelen in boeddhisme en yoga. Naast alle inhoud en kennis over boeddhisme en de lenige poses van yoga, leer ik voor het eerst hoe het is om langere tijd in stilte te zijn. Naast de lessen die we krijgen praten we zo min mogelijk.  

Ook daarna tijdens mijn trekking in de bergen bij Pokhara geniet ik van de stilte. Mijn gids en ik praten weinig, we verstaan elkaar niet zo goed en de dagelijkse wandelingen veel lijken daardoor veel op lange meditaties. Ik geniet er enorm van. Het gebied is echt waanzinnig mooi om te wandelen, hier kom ik zeker nog eens terug!

Daarna laat ik mij met de taxi afzetten bij een Nonnenklooster. De nonnen en toeristen die in dit klooster verblijven zijn de hele dag in stilte en gebruiken het grootste gedeelte van de dag om te mediteren. Na 2 dagen vliegt ineens alle stilte me aan, ik kan niet wandelen en er is geen enkele afleiding. Oké dit is me nog even te gek merk ik en vooral omdat ik ook geen bereik heb met mijn telefoon. Het gevoel dat ik niet weg kan maakt me bijna in paniek. 

Maar dan blijkt er gewoon een telefoon in de keuken van het klooster aanwezig en kan ik de taxi bellen om mij op te halen. Al nippend van een Tiger biertje op een terras met uitzicht op het meer van Pokhara moet ik alweer om de situatie lachen.

Himalaya

Tot slot de vlucht over de Himalaya; a must see! 

Rond 05:00 uur in de ochtend word ik opgepikt om naar de luchthaven te gaan. Daar wacht een grote groep die net zoals ik een vlucht van een half uur over de Himalaya gaan maken. Nou ja, als het weer het toelaat. De eerste dag heb ik pech, maar op dag 2 gaat de vlucht door, YES! We vliegen met een klein vliegtuigje boven de wolken en zien eigenlijk niks van het landschap, maar dan ineens zien we de hoogste pieken van de Himalaya boven het wolkendek en ook de Mount Everest. Wow te gek, wat een gaaf einde van mijn reis. Totaal relaxt reis ik terug naar Nederland en kijk ik tevreden terug op mijn eerste reis alleen. I love travelling alone.

Pech

Tja wat wel echt balen is… mijn computer crasht een paar maanden na mijn reis en ik had mijn foto’s niet op een harde schijf opgeslagen. Wat een beginnersfout pfff. Naast deze paar foto’s heb ik geen foto’s meer van deze reis. Geen getreur, het is vast karma, ik ga gewoon nog een keer terug naar Nepal.

Geef een reactie