Via het binnenland steek ik de grens over van Servië naar Kosovo. Paspoort, auto, honden-paspoort alles wordt gecheckt. Ik krijg een stempel in mijn paspoort en wordt gewaarschuwd dat ik Servië niet meer in kom. Dat blijkt later gelukkig geen probleem, ik reis gemakkelijk Servië weer in en uit.
Geschiedenis
Kosovo is niet alleen het jongste land in Europa maar heeft ook de jongste bevolking, meer dan 70% van de bevolking is jonger dan 35 jaar.
Kosovo werd na de Kosovo-oorlog bestuurd door een VN-missie en 15 juni 2008 kreeg het formeel de leiding over het eigen land. Nog altijd zijn er conflicten gaande tussen de 90% Albaniërs en 10% Serviërs.
Vooral in het noorden van Kosovo is er spanning, dus dat gebied sla ik deze reis over.
Dorp Suva Reka
Pristina is ontzettend druk en alles behalve leuk, na ruim 3 kwartier geef ik het op om een parkeerplaats te vinden en ga ik eerst op zoek naar een slaapplaats.
Ik parkeer voor de nacht in Suva Reka bij een restaurant met heerlijke vis en lokale wijn, perfect!
WoW wat veel honden blaffen hier ‘s nachts! En tussendoor de moskee om 04.00 uur, hahah weinig slaap.
Prizren stad
Prizren is een leuke stad! Ik bekijk de moskee, een kerk en loop naar het fort op de heuvel. Het uitzicht over de stad is geweldig en ik zie ook weer de kerk (links) en de moskee (rechts).
Camping Junik
Daarna rijd ik door naar de camping in het dorpje Junik.
Leo en ik lopen een rondje in het bos iets verderop achter de camping. Het is ontzettend warm en douchen is vandaag bijna het leukste van de dag!
Mountain Gjeravica
De eigenaar van camping Junik, Sahid rijd met de 4×4 naar zijn berghuis in aanbouw op Mountain Gjeravica. We kunnen meerijden en vanaf daar gaan Leo en ik wandelen. Gaaf dit is echt 4×4! De weg is ook in aanbouw en zonder 4×4 kun je hier niet komen. Geweldig wat een onontgonnen gebied.
Er zijn geen wandelroutes maar ik volg het spoor van de kuddes. Het is ongeveer 1800-2000 meter hoog en er ligt nog sneeuw en ijs. Leo vind dat helemaal geweldig en gaat erop liggen rollen, super grappig. Boven op de berg vind ik een route op maps.me en loop ik een stuk van een wandelroute richting Albanië.
Terug bij het berghuis help ik nog even mee en daarna volgt een lange hobbelige rit terug naar de camping, wat een fantastische dag!
Decany Monastery
Het is bloedheet en wat heb ik veel camperdingen te doen! Ben al doorweekt voordat ik de camping af rijd… Het is een kloosterdag vandaag dus ook nog m’n lange rok aan.
Het Visoki Deçani Monastery is een Servisch orthodox klooster. Het wordt bewaakt door KFOR militairen en het lijkt aanvankelijk of ik een oorlogsgebied in rijd. Maar niks aan de hand (vandaag) wordt me verzekerd, ik kan het klooster gewoon bezoeken.
Rugova Canyon
Ik rijd door de Rugova Canyon naar het volgende klooster een ruige rit over slecht wegdek, maar wat een schitterend landschap!
Peć Patriarchate Monastery
The Peć Patriarchate Monastery wordt ook bewaakt maar met lokale politie, iets minder heftig.
Bergdorp Drelaj
Mijn volgende camping ligt in de bergen. Het laatste stuk weg lijkt wel de 4×4 rit van gisteren.
Boven aangekomen mag ik parkeren met uitzicht op de kloof, wat een paradijselijke plek 😍
Deze camping is min of meer OP de Balkantrail en even later arriveren er nog een paar gezellige Duitse wandelaars. We eten gezamenlijk en het doet me denken aan de Camino naar Santiago de Compostela, leuk!
Wat een uitzicht wanneer ik ‘s morgens wakker wordt! Ontbijten doen we gezamenlijk aan de grote houten tafel buiten, een goed begin van de dag.
Vandaag wandelen we een stuk van de Balkantrail, leuk deze trail staat op m’n wishlist! Wat een prachtige omgeving wow! Je moet wel goed op de bordjes letten want ik loop het laatste stuk verkeerd en mis daarom een waterpunt. Het is warm en we hebben niet genoeg water bij ons voor de hele dag. Helaas moeten we terug, maar Leo en ik zijn eigenlijk ook wel helemaal tevreden na 5 uur wandelen.
Oma huize Drelaj
Er arriveren nog 3 campers, enkele wandelaars en bevriende locals wat een gezellige drukte!
De moeder van de campingeigenaar melkt de koeien nog met de hand. We verstaan elkaar niet maar met handen en voeten communiceren we toch een beetje.
Ik drink een biertje met de oma des huizes gewoon uit de fles wat een prachtig mens, proost!
Naast alle schoonheid en plezier hebben de mensen ook schrijnende oorlogsverhalen te vertellen.
Je kunt het je gewoon niet voorstellen. Kinderen, vrouwen, mannen iedereen heeft meegevochten of geholpen in de oorlog 1998-1999.
Nog maar zo kort geleden…
Ik vervolg mijn reis via het zuidwesten van Servië naar Bosnië Herzegovina.
Wil je mijn Servië blog lezen? Klik op deze link https://www.marianaroundtheworld.com/europa/republiek-servie/
OF
Wil je mijn Bosnië blog lezen? Klik op deze link https://www.marianaroundtheworld.com/europa/culturen-mix-in-bosnie-herzegovina/
prachtige blog
Dank je!